Het is woensdag 24 juli en het span is één week oud. Omdat het belachelijk warm is, staan we om 6,00 uur op om alles te verzorgen en schoon te maken. De honden lekker naar buiten, alle ramen en deuren open totdat het weer te warm wordt.

Gisteren de wasmachine weer aan de praat gekregen want die stroomde over.
‘Bel Miele’ was de code. Gelukkig kreeg mijn man ‘m weer aan de praat want het hygiëne programma maakt overuren en draait ruim twee uur.

De kaart die de “pupsels” kregen hangt aan de stang van de warmtelamp. Heel vaak sta ik verliefd en verwonderd in de werpkist te kijken naar die kleintjes, die met orkaankracht groeien.

Het is warm. De puppies liggen aan de zijkant van de mat. Soms kreunen ze een beetje, in hun slaap, liggend op hun zij maken ze trappelende bewegingen. Melk oppompen is core business. De grootste en zwaarste steunt al een beetje op zijn voorpootjes en we noemen hem lachend Badr of Rico omdat hij steeds in de hoek van de werpkist aan de rekstok hangt.
Gistermiddag gebeurde dat steeds opnieuw. Gillen als hij eruit wil maar hij weet zich uiteindelijk zelf te bevrijden ( eerst steeds de doodligstang verwijderd ).
Dan om 8.00 uur een ijselijke gil Badr en Rico (rood en paars) hangen samen in de hoek en dat past niet meer. Twee dikke koppies in paniek. Geroutineerd verwijderd ik de doodligstang.

De kleine mannen, grijs, groen en blauw. Slapen het meest maar zijn wel meteen alert zodra er eten in de buurt is. Als kikkertjes bewegen ze zich door de mand.
De meisjes zijn rustig. Lichtblauw wordt denk ik een stevige dame. Geel en roze liggen vaak bij hun lichtblauwe zusje te slapen. Ze bewegen zich rustig naar mams zodra het eten wordt geserveerd.
Oranje is de hooligan, ligt vast aan de kleur. Grote bek. Patsertje, maar hij zit niet vast in de hoek.

’s Avonds een aanvaring tussen het oranje reutje, zeven dagen oud en mama. Hij blijft maar over haar neus wandelen en daar houdt ze niet van. Ze gromt zachtjes, trekt haar hoofd weg en grommelt dan geïrriteerd. Ze kan ook geen kant op, ligt op haar zij te voeden. Maar ja, zijn oortjes zijn nog niet open…

Ondertussen gaat de roze dame echt een beetje zitten om te poepen. Ze kromt haar rugje. Mams ruimt het op en de kleine dame valt weer in slaap op haar zij.