Meestal blijf ik heel beleefd maar soms, heel soms reageer ik snibbig op een berichtje als “kostie”, “hoe duur zijn ze” of “ik zoek een pup voor…wat kosten ze”?
Dus laatst schoot ik uit mijn slof: “En wat heb jij betaald voor jouw pup?”
Oké het was al laat en het was de zoveelste in de rij maar het is weleens goed om er van beide partijen even bij stil te staan.
Soms schuilt achter “kostie” een heel vriendelijke familie, die nu eenmaal niet zo graag een mailtje fabriceert om zich voor te stellen.
Ik stel dan voor om even te bellen en als het gesprek goed verloopt om langs te komen om kennis te maken met ons en de honden.

Eenmaal hier in huis, is het fijn om elkaar in de ogen te kunnen kijken en informatie uit te wisselen. En het moet ook klikken met de honden. Sterre is wat dat betreft echt Laekens, liefst niet meteen op haar duiken wanneer je binnenkomt, daar houdt ze niet van. Ze komt zichzelf wel voorstellen.
Aagje begroet iedereen alsof het een lang geleden uit het oog verloren familielid is. Die stort zich meteen op de visite en vindt alle aandacht heerlijk.
En natuurlijk vertel ik dan wat ze kosten en hoe de selectie van de reu is verlopen. Laat ik je alle papieren zien en vertel ik hoe het nest wordt gekoesterd en gesocialiseerd.
Vraag ik alles wat ik wil weten over jou en je familie. Want ik wil graag weten waar mijn puppy’s terecht gaan komen. Of ze bij je passen, als ras en als type.

En nee, Aagje is niet beschikbaar, zij blijft lekker bij ons, mijn kleine kroelkip.